පුංචි වල් රෝස මල

ලෝකයම එරෙහි වී
සටන් පොලු ගනිද්දී
කැන්දගෙන ආවෙ මං
ඔය ලෙසින් නිදන්නද

එකත් අතකට හරිනෙ
මටත් ඕනිව තිබුණෙ
නිදියන්න නේන්නං
ඔයත් තුරුලට අරං


දැං එහෙම බෑ අනේ
කරන්නට වැඩ ගොඩයි
පොඩි උනුත් ලොකුයිනේ
අපිත් වයසයිනේ


උදේ ඉර පායන්ට
කලිං ඇහැරෙන ලොවක
ඔය ලෙසින් නිදන්නට
ඇහැකිනං මොන සැපද


පොඩි උන්ට ගෙනියන්න
මොනාහරි රත්කරං
බීමකුත් වත්කරල
තියනකං නිවන් නෑ

රෙදිත් මැදගන්නෝනි
බතුත් බැඳගන්නෝනි
පොඩි උන්ට කවන්නයි
එකම යම යුද්දයයි

තාත්තේ කමිසයක්
........................
කියන්නකො මදින්නට
කොලපාට එක ගන්න

සෞඛ්‍යත් තියෙනවා
අම්මෙ දැම්මාද පොත
විද්‍යාව පොත කෝ
ඒකනං ඕනිමයි

මට හරිම නිදිමතයි
සීනිනං වැඩිවෙලා
කරවිලත් බෑ අනේ
අඩුවුනොත් මැරෙනවලු

අක්කෙ මට චූ බරයි
ටිකක් ඉන්නව ඕයි
බෑ...බෑ...අනේ බෑ
යනවකෝ වද නොදී

චූටි ඇහැරෙන්නැද්ද
මගෙ කකුල රිදෙනවා
එහෙම නං නවතින්න
හවස බේතක් ගන්න

බබූ එළියට එනව
පෝඩ්ඩක් හිටපියකො
මුගේ කට වැඩියි දැං
තලනවා වෙලාවක

බත් කටක් අත තියං
ගේ පුරා දුව දුවා
පුදුම මැරතන් එකක්
මරු ව්‍යායාමයක්

පාන්දර නැගිටලා
උයාගෙන තනියෙංම
කවන බත් ඩිංගටත්
වඳින්නද කියන්නේ

නෝක්කඩු මූණකිං
හෙමින් කට අරිනකොට
මගෙත් කට ඇරෙනවා
එයට සමගාමීව

සුදූ ගත්තද සල්ලි
ඕනි නෑ තියෙනවා
බබුට අද වැඩිපුරත්
මගෙං බෝනස් එකක්

අද නැද්ද පොඩි දෝනි
නෑ, කකුල රිදෙනවලු
හැමදාම ඔහොමමයි
කොහේ හරි රිදෙනවා

දවස් තුනකට පස්සෙ
ඊයෙ ගියෙ ඉස්කෝලෙ
හිටගෙනම ඉඳලාද
කකුල් දෙක රිදෙන්නේ

තනි පියාපතකින්
පියාසලනා මං
නුඹලාට බලනවා
මදියි මං දන්නවා

පුතේ උඹලා දිනෙක
අන් කවදටත් වඩා
අඬන බව දනිමි මං
ඒ ගැනයි දුක මෙමට

කතා කරනා දෑස්
දෙස බලා කෙලෙසකද
ජීවිතෙන් කවදහරි
නික්මිලා යන්නෙ මං

කඳුලු පිරි දෙනෙතකින්
කියන් එදිනට ඇයට
අම්මේ ඉතිංවත්
............... නැගිටින්න