කොයි බොලෑ අවයව?

අදිරද බලමුලු සේනා
දෙකට බෙදී යුද වදිනා
සමයක සිදුවුණා කියන
කතාවක්ය මේ

බලවත් දෙරටක් එකිනෙක
සටන් වැදිනි දූපතකට
හිරු නොබසින රටක්ද මේ
දෙපිලෙන් එකකී


එරටින් යැව්වා යුදයට
කණ්ඩායම් තුනක් හදා
අවොත් ඕනැම අතකින්
පහර දෙන්නට

කැළැසටන් රණසුරුවෝ
මුහුද දෙබෑ කල විරුවෝ
සමගින් ඉංජිනේරුවෝ
මෙකී පිරිසය

මාස ගණන් යුද වැදිලා
සතුරන් පරදා එළවා
දූපත රැකගන්න ඔවුන්
සමත් වුණාලූ

අවසානෙදි මව් රටේදි
ඉහලම උපහාර පුදා
පිළිගන්නට රණ සුරුවන්
උළෙලක් තැබුවේ

රට කරවන රජතුමාගෙ
අදහසකට අනුව යමින්
දක්ෂම සෙබලුන් තිදෙනෙක්
තෝරාගත්තේ

තමන් කැමති තැනක ඉඳන්
තව තැනකට තම ඇඟේම
මැණලා අඟලෙන් අඟලට
මුදලින් තෑගී

කැලෑ සටන්කල විරුවා
පළමුව කරලියට ආවෙ
"දිගහල දෑතේ මිම්මට
ගෙවන්න" කීවා

වම් මැදඟිල්ලේ ඉඳලා
දකුණු අතේ මැදඟිල්ලට
අඟල් හැත්තැ දෙකක දිගක්
තිබිල තියෙනවා

අඟල රන් පවුම් දාහයි
හැත්තැ දෙදාහක් දුන්නා
රණසුරුවා එය සතුටිනි
අරන් නික්මුණේ

නාවික සෙබලා පැමිණෙයි
"මගේ උසට මට ගෙවන්න"
මැණල අඟල් හැත්තැ පහයි
උත්තරය වුණේ

පවුම් හැත්තැ පන්දාහයි
නාවිකයත් යන්න ගියා
අන්තිමේදි ඉතිරිවුණේ 
ඉංජිනේරුවා

බෝම්බ අටවන ගලවන
රුසියෙකි කාටත් නොදෙවෙනි
නමුත් උසින් අඩි පහකුත්
පොඩ්ඩයි තිබුණේ

මේ පොඩි මිනිසා පිළිබඳ
අනුකම්පාවකි උපන්න
බලාසිටින පිරිස සමග
මහරජුගෙ සිතේ

"මගෙ අහවල් අවයවයේ
කොනේ ඉඳං අග්ගිස්සේ
අනික් යුගල අවයවයට
මැනල බලන්න"

මේ මැනිල්ල අමුතු නමුත්
මනින කියන මේජර් තැන
කලිසම ගලවන්න කියා
ඉල්ලා සිටියා

නැමිල බැලූ කලට අනේ
මුල් අවයවයයි තිබුණේ
දෙවන යුගල අවයවයක් 
එහි නෑ තිබුණේ

"කොයිද බොලෑ ඒ අවයව"
කියලා මේජර් අසුවා
සෙබලා කිව්වලු "තුමනී,
ඒක දූපතේ...."


(Source: Falkland Island Joke)