වැල්ලෙත්...

ඇඟේ හමට ටෑන් පාට - ලබාගන්න එක තරුණෙක්
නිතර මුහුදු වෙරලට විත් - අව් තැප්පාලූ...

මාස කීපයක් යනකොට - තමන්ට ඕනෑ හැටියට 
ටෑන් පාට ඇඟ පුරාම - ඇවිදින් තිබුණා


ඒත් අනේ එක තැනකට - අව්ව වැටිල නැති හින්දා
ඒ හරියම සුදුමැලිවයි - කැපිලා පෙනුනේ

එතන වෙනස් වී කොහොමද - ටෑන් පාට ඕනෑමයි
මෙහෙම හිතා ආයෙත් ඔහු - වැල්ලට යනවා

එදා පටන් හැමදාමත් - වැල්ලේ යට වැලලීලා
ටෑන් පාට ඕනි හරිය - එළියෙ තියෙනවා

අව්ව වැටී දිලිසෙන්නේ - හත්තක් වාගෙයි පෙනුනේ
දකිනා අය හිනැහෙන්නේ - අමුතු දසුනකී...

හැරමිටියෙන් ඇවිදිමිනේ - ආච්චිලා දෙන්නෙක්නේ
මේ වෙලාවෙ වැල්ල දිගේ - පියවර මැන්නේ

මේ අමුතුම දේ දැකලා - හත්තක් නේදැ යි කියලා
ආච්චියෙක් හැරමිටියෙන් - තට්ටු කරන්නේ

තට්ටු බට්ටු දැමූ කලට - හතු පිපෙනා බව පෙනුනා
හූල්ලමින් ආච්චියා - ආපසු හැරුණා

කම්මුල අත තබමින්නේ - අහසට නෙත් යොමමින්නේ
තම මිතුරිය අමතමිනේ - මෙහෙම කියනවා

මට අවුරුදු දාසයේදි - ඕක දකිනකං නිම් නෑ
විසි ගානෙදි මට ඕවා - අඩුවක් නෑ නේ

තිස් ගානෙදි වුණත් මෙමට - ඕකෙන් තොර ලොවක් නැතේ
හතලිස් ගානෙදි ගෙවලයි - ඔව්වා ගත්තේ

පණස් ගණන් වලදී මං - ඇඬුවා ඕකක් ඉල්ලා
හැට ගානෙදි තවත් අඬා - පළක් නැති වුණා

ඊට පස්සෙ කවදාවත් - මං ඒ ගැන හිතුවේ නෑ
මට ඕනෑ වූයෙත් නෑ - අමතක කෙරුවා

කරුමෙක හැටි බලපංකෝ - මට ඕනෑ නැතිවෙනකොට
වැල්ලෙත් දැන් පැල වෙනවා - ඔය මළ මගුල.........




(අගට තිත් දැමූ තැන් අැදලා කියවන්ට. ටෑන් පාට ගැන අපේ බ්ලොග් මාස්ටරුත් ලියලා තිබුණා මෙතන. මේ කතාව පුස්තකාලෙන් ඇදලා ගන්නට මට මග පෙන්නූ ඩූඩයියා හෙවත් හෙන්රි බ්ලොග්වෝකර්ගේ සහ මගේ ඩෙනිම..ට .........ජයවේවා!)