ටටා මාමලා...

(අද තාලෙ වෙනස්. හැම පදේකම මුල අකුරු 4 (හෝ මාත්‍රා 4) ගාවිං පොඩ්ඩක් බ්‍රේක් ගහන්න. මෙහෙම... “දවසක්, රෑ බෝ වෙනකං - තිබුණලු, ග්‍රෑන්ඩ් පාටියක්)

දවසක් රෑ බෝ වෙනකං - තිබුනලු ග්‍රෑන්ඩ් පාටියක්

හැලපෙයි සත්කාරකයා - බර නඩයක් එහි සිටියා

මැදියම් යාමෙත් වෙන්නා - කට්ටිය විසිරී යන්නා

මෙන්ඩා කෙළිනුත් නැතිවා - වැනි වැනි යන්නත් බැරුවා

සුදීක කිරි කිරි ටොයියා - අරගෙන මිදුලට ආවා

මෙන්ඩෝ මේකට නැගපං - උඹ මං ගෙහුං දාන්නං

ඉදිරියෙ සීට් එකේනං - කවදාවත්ම නෑ ගොහිං

නුපුරුදු හින්දම මෙන්ඩා - දෙහි බෑයක් ගෙන නැග්ගා

පස්සෙං කමිය ඉන්නවා - තව ලොකුපුතා ඉන්නවා

ටිකකින් ගෙදරට එනවා - සැම දෙන ගෙට ගොඩවෙනවා

සඳුවා කෝපි හදනවා - පොඩි මෙන්ඩත් නැගිටිනවා

ඌටත් හෙනටම ආතල් - මාමල ගොඩකුත් ඇවිදිං

පොඩි පොර ඒහෙට දුවනවා - ආයිත් මෙහෙට දුවනවා

කමියට “මාමෙ“ කියනවා - කමියත් “හලෝ“ කියනවා

කුස්සියටත් දිව යනවා - අම්මට කතා කරනවා

“තාත්තගෙ යාළුවො ඇවිදින් - මටනම් හරි ජොලි දවසක්“

“පුතාට හරි ජොලි දවසක් - ඔව් ඔව් හරි ‘සරු‘ දවසක්“

සඳුවත් එහෙම කියනවා - පොඩි පොර ආයිත් එනවා

“අංකල් අළුත් කාරෙක - බලන්න මාර ලස්සනයි“

“බොහෝම ටැංකු මගෙ පුතේ“ - සුදීක මුදුනටම නගී

ඕන්න කෝපිත් එනවා - කතාව සමගින් බොනවා

බ්ලොග් ගැන කතා කරනවා - මදිවට කාඩ් ගහනවා

මධුවා හරිම වලා නේ - සුරංග ටොම් පචයා නේ

අපිනං ගල් බලකායේ - ගැහුවේ වැට් හැට නමය...

ඒ අතරෙත් පොඩි මෙන්ඩා - ඇවිදින් මැදට පනිනවා

කෝපිත් බී නිම වෙනවා - කට්ටිය යන්න හදනවා

“එහෙනම් අපි යනව මචං - නංගී ගිහිල්ල එන්නං“

පුතාට ටටා කියනවා - තිදෙනෙක් එහෙම කරනවා

මූනත් රතු පොඩි මෙන්ඩා - මල පැන මෙහෙම කියනවා

“ටොපියක්වත් නොගෙනැල්ලා - ***ක් ටටා කියනවා “

ප/ලි.
(මේ අඩවියට අද බ්ලොග් ලෝකයේ මම දකින සතර වරම් දෙවියන්ගෙන් එකෙක් ගොඩවෙනවා. ඒ තමා පත්තරේ. එක දෙවියෙක් මේක අරක්ගෙන ඉන්නෙ. ඒ මෙන්ඩා. අනික් දෙන්නා තමා ප්‍රසන්න සහ ප්‍රා-ජේ. ඒ දෙයි දෙපොලත් වඩීවි කවදා හරි. එහෙම කියලා ඉවරවෙනකොටම තව දෙයියෙක් ඒ කියන්නෙ ප්‍ර-ජේ ගොඩවෙනවා. මෙන්ඩා, පත්තරේ, ප්‍රා-ජේ මේ පැත්තේ දිගටම ඉඳපල්ලා. උඹලා වගේ උන් නැත්නම් මෙලහට සිංහල බ්ලොග් කියන්නේ නිකං ඇල් මැරුණු වතුර වගේ දෙයක් වෙන්න තිබ්බා. මොකද උඹලා බ්ලොග් නොලියා මේ ලෝකය ආලෝකමත් කරන නිසා.)